در پی شیوع همه­‌گیری ویروس کرونا و مجازی شدن مدارس در سراسر جهان، کودکان در کشورهای مختلف، زیان‌های زیادی را متحمل شدند. آموزش آنلاین نتایجی مشابه با آموزش حضوری ندارد و این مساله باعث اختلال در یادگیری تقریباً ۶۴۷ میلیون دانش‌آموز شده­‌است.

با نزدیک شدن به سومین سال از همه­‌گیری کرونا، مدارس در بخش زیادی از کشورهای جهان، تعطیل شده‌­ و حتی در مناطقی که مدارس به تازگی بازگشایی شده‌­اند نیز بسیاری از دانش‌آموزان از لحاظ درسی عقب هستند.

سایت تحلیلی آمریکایی «پراجکت سندیکیت» در مطلبی نوشت: براساس برآوردهای بانک جهانی، تعطیلی مدارس می­‌تواند «فقر مطلق یادگیری» را ۷۰ درصد افزایش دهد. اختلال در یادگیری در طول زمان، به این نسل از کودکان ۱۷ تریلیون دلار ضرر خواهد زد.
افزایش موارد ابتلا به اومیکرون، برخی از کشورها را وسوسه کرده تا مدارس را دوباره تعطیل کنند. کلاس­‌های مجازی که در حال برگزاری هستند، کودکان را از بسیاری از مزایای دیگر مانند حضور روزانه در مدرسه، امکان برقراری ارتباط با همکلاسی­‌ها و توسعه مهارت­‌های اجتماعی برای رشد شخصی، محروم کرده‌­است. تعامل با معلمان و همکلاسی‌­ها برای توسعه توانایی‌­­های لازم به منظور انجام کارهای مشترک، ایجاد عزت نفس و تقویت حس تعلق، بسیار حیاتی تلقی می‌­شود.

براساس برآوردهای بانک جهانی، تعطیلی مدارس می­‌تواند «فقر مطلق یادگیری» را ۷۰ درصد افزایش دهد. اختلال در یادگیری در طول زمان، به این نسل از کودکان ۱۷ تریلیون دلار ضرر خواهد زد.

پیامدهای طولانی‌مدت کرونا بر جوامع
از زمانی که کلاس‌­های درسی در پاییز امسال در برخی کشورها به صورت حضوری برگزار شد، کادر آموزشی پی‌ بردند که کودکان، از نظری درسی از بسیاری از همسالان خود عقب مانده‌­اند. با بسته شدن مدارس، ازدواج دختران کم سن و سال نیز افزایش خواهد یافت و در عمل این مساله به معنی پایان ادامه تحصیل آنهاست.
اگر اکنون برای حمایت از آموزش کودکان به صورت جمعی اقدام نکنیم، جوامع و اقتصادها پس از شکست ویروس کرونا، شاهد پیامدهای طولانی‌مدت خواهند بود. شیوه برگزاری کلاس‌­ها باید دوباره به صورت حضوری انجام شود تا دانش‌آموزان از کتاب‌های آموزشی با طراحی بهتر، سیستم­‌های آموزشی متحول، معلمان واجد شرایط و استفاده موثر از فناوری، بهره‌­مند شوند.

تا ماه ژوئن(خرداد-تیر) سال ۲۰۲۱، بیشتر کشورهای پیشرفته کمتر از سه درصد بودجه خود را به بخش آموزش‌وپرورش اختصاص دادند. حمایت نکردن از بخش آموزش‌وپرورش، نابرابری‌ها در نتایج یادگیری را به‌ویژه در کشورهای توسعه­‌نیافته که پیش از همه‌گیری وجود داشت، بیشتر می‌کند. سرمایه­‌گذاری در بخش آموزش با در نظر گرفتن مناسب‌ترین شیوه­‌هایی که در سراسر جهان در حال اجرا هستند، باید شامل «تامین مالی آموزش عالی» باشد.

سرمایه‌گذاری بر زیرساخت‌های آموزشی
اروگوئه یکی از موفق‌­ترین کشورهایی هست که در ۱۰ سال گذشته، بر زیر ساخت­‌های آموزشی، محتوای دیجیتال و استخدام معلمان واجد شرایط، سرمایه­‌گذاری کرده‌­است و در همین راستا، با تعطیلی مدارس به راحتی کلاس‌­های آنلاین را برگزار می‌­کند.
ایالت گجرات در غرب هندوستان، پیش از همه‌گیری کرونا، مراکز پیشرفته‌­ای برای پشتیبانی از برگزاری کلاس­‌های مجازی، راه­‌اندازی کرد. در کنیا نیز، کودکان و افراد دارای معلولیت به راحتی می­‌توانند به کتاب‌­های درسی دیجیتال دسترسی داشته باشند.
صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) و گروه بانک جهانی به طور موثر برای رفع افت تحصیلی دانش‌آموزان، با یکدیگر همکاری می­‌کنند. استفاده از فناوری برای پایان دادن به فقر مطلق یادگیری می­‌تواند به بهبود مهارت­ و افزایش زمان آموزشی، استفاده بهینه از منابع درسی کمک کند. این مساله برای حمایت از معلمان در کشورهای توسعه­‌نیافته، بسیار ضروری است.

تعامل با معلمان و همکلاسی‌­ها برای توسعه توانایی‌­­های لازم به منظور انجام کارهای مشترک، ایجاد عزت نفس و تقویت حس تعلق، بسیار حیاتی تلقی می‌­شود.

مسئولان کشورها باید بر زیرساخت‌­های آب و برق، اتصال به اینترنت، دسترسی دانش‌آموزان مناطق محروم به ابزار هوشمند آموزشی، سرمایه‌گذاری عاقلانه‌­ای انجام دهند. عدم استفاده از فناوری، سیاست­‌های طراحی‌شده غربی­‌ها را برای دستیابی به بهبود و تسریع یادگیری، با شکست مواجه خواهد کرد. حتی پیش از شیوع ویروس کرونا نیز برگزاری کلاس­‌ها به صورت آنلاین با مشکلات اساسی مواجه بود. با سرمایه‌­گذاری بر دوره‌­های آموزشی آنلاین و استفاده هوشمندانه از فناوری، می‌­توان به بهبود یادگیری دانش‌آموزان کمک کرد.

به نقل از ایرنا، کمیته فرهنگی و اجتماعی انجمن روان شناسی تربیتی ایران
@IranEPA1